پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

احسان سالاری رئیس کارگروه فنی واگن‌های باری انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل ریلی و خدمات وابسته ضمن تشریح دلایل عقب‌ماندگی صنعت ریلی در کشور، معتقد است یکی از چالش‌های صنعت ریلی احداث خطوطی است که تقاضایی برای آن وجود ندارد و صرفا منابعی برای آنها هزینه شده و در حال حاضر خاک می‌خورند.راه‌آهن خواف- هرات یکی از خطوط ریلی است که آذرماه ۱۳۹۹ نخستین قطار باری محموله تجاری را از ایران به افغانستان منتقل کرد که می‌توان از آن به عنوان آخرین قطار در این مسیر هم یاد کرد، زیرا تا امروز دیگر قطاری در این مسیر تردد نکرده است. ۵ هزارکیلومتر خط ریلی کشیده شده که هیچ تقاضایی برای آن وجود ندارد، این یعنی منابع حیف و میل شده است . عقب ماندگی صنعت ریلی را می توان در چند بخش فناوری، مدیریت و برنامه ریزی ، الگوهای توسعه ، شیوه همکاری بخش دولتی و خصوصی و مواردی همانند تقسیم بندی کرد.

بخش ریلی کشور سال هاست که از نوعی عقب ماندگی تاریخی از برنامه‌های توسعه‌ای در رنج است. نگاهی به اخبار دهه ۸۰ تاکنون، اثبات کننده این ادعا می‌باشد. در حالی که در برنامه ششم توسعه مقرر بود که بالغ بر ۲۰ درصد حمل و نقل در کشور توسط ناوگان ریلی انجام شود، سهم این ناوگان کمتر از ۱۰ درصد است. ۹۰۰ واگن از ناوگان راه آهن بدلیل فرسودگی خارج شده و در شرایط حاضر آنهم برای چند سال آینده، تنها توان جایگزینی و تامین ۱۰۰ واگن توسط مپنا وجود دارد. چه کسی باید پاسخگو باشد؟

موقعیت جغرافیایی خاص ایران باعث شده بتواند به‌عنوان پل ارتباطی میان این کشور‌ها (با یکدیگر و سایر مناطق جهان) را ایفا کند و پل ترانزیتی میان آن‌ها باشد.